Radisson Blu Park hotel, athens Διαρκεια : 19 οκτωβριου – 30 νοεμβριου 2023 H διεύθυνση του ξενοδοχείου Radisson BLU PARK HOTEL, ATHENS – στο πλαίσιο του αφιερώματος «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ» - που διοργανώνεται για 7η χρονιά και με επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελένης Αθανασίου, παρουσιάζει έργα του εικαστικού Σάββα Γεωργιάδη με τίτλο Πρόσωπα. Η έκθεση θα περιλαμβάνει 20 περίπου ζωγραφικά έργα από την τελευταία περίοδο του καλλιτέχνη και θα εκτίθενται στους χώρους του ξενοδοχείου έως τις 30 Νοεμβρίου 2023. Το ιστορικό ξενοδοχείο Radisson Blu Park Hotel Athens -σημείο αναφοράς για το ελληνικό κοινό, αποτελεί εδώ και χρόνια το σημείο συνάντησης του αθηναϊκού παλμού με την τέχνη. Σε ανοιχτό διάλογο με την εικαστική έκφραση, συνδέει τον τουρισμό με τον πολιτισμό, προβάλλοντας έργα σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών μέσα από τις περιοδικές εκθέσεις που φιλοξενεί. Πρόσφατα, στον ανακαινισμένο δέκατο όροφο του Radisson Blu Park Hotel Athens εγκαινιάστηκε το 10 Urban Roof, το νέο Pool Bar Restaurant της πόλης. Ως φυσική προέκταση της πολυπολιτισμικής ταυτότητας του εμβληματικού ξενοδοχείου και της urban nature φιλοσοφίας του, το 10 δίνει με τις ηχηρές υπογραφές του, μια καινούρια διάσταση στo αστικό ευ ζην. Μια τροπική όαση που ξορκίζει την αστική μονοτονία με την υψηλή αισθητική της, τα κοσμοπολίτικα cocktails που επιμελείται ο ταλαντούχος Δημήτρης Παπαϊωάννου και τις γαστρονομικές γεύσεις που υπογράφει ο διακεκριμένος σεφ, Hervé Pronzato. Ένας “ιπτάμενος” κήπος, που φέρει την υπογραφή της αρχιτέκτονα Αφροδίτης Μπονάτσου, με την αζούρ πισίνα να πρωταγωνιστεί και να οδηγεί νοητά σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά μπαρ της πόλης. Με θέα την Ακρόπολη, τον Λυκαβηττός και φυσικά το Πεδίο του Άρεως. Εφευρετικός, ανήσυχος και μάστορας του χρώματος ο Σάββας Γεωργιάδης παρουσιάζει με καθαρότητα, ακρίβεια και λιτότητα την πιο πρόσφατη δουλειά της καλλιτεχνικής του πορείας, δημιουργώντας μια δική του πραγματικότητα με ιδιαίτερη καθαρή προσωπική γραφή. Επίκεντρο της έρευνας και θεματολογίας του παραμένει η υπερμεγέθης ανθρώπινη γυναικεία φιγούρα. Ρεαλιστής με pop στοιχεία στη ζωγραφική του, παρουσιάζει έναν ολόκληρο κόσμο από νέες σύγχρονες γυναίκες με εκρηκτική ζωτικότητα και κρουστό δέρμα σε μετάβαση. Αφηρημένα μοντέλα που δεν ορίζουν εποχή, δεν επικοινωνούν άμεσα με τον θεατή και κατακλύζουν την ζωγραφική επιφάνεια με κοντινά πλάνα και παραμορφωτικές παρεμβάσεις. Πορεύονται από το παρελθόν και αγωνιωδώς βαδίζουν προς το μέλλον απειλώντας να διαρρήξουν τα όρια του τελάρου ακυρώνοντας έτσι την μοναχικότητά τους. Η ψυχή της ζωγραφικής του Γεωργιάδη είναι το χρώμα το οποίο ασκεί γι’ αυτόν μια σχεδόν μεταφυσική επιρροή και χρησιμοποιείται για να εκφράσει ένταση, δύναμη και πάθος. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μελάνι με ακρυλικό και λάδι στο φόντο του καμβά σε έντονα πλακάτα χρώματα ενδυναμώνοντας την ασπρόμαυρη σάρκα των μοντέλων του. Ο έμπειρος χρωστήρας του ξέρει να μεταφράζει ζωγραφικά με απτική αληθοφάνεια το λαμπερό βλέμμα τους, τη γοητεία της νιότης τους, την προσωπικότητα της εκάστοτε φιγούρας. Η ένταση του χρώματος είναι βασικό συστατικό για τον καθορισμό της δομής των απεικονίσεων και των συνθέσεων του δημιουργού. Το χρώμα χρησιμοποιείται συμβολικά δίνοντας μια μεταφυσική διάσταση στην ασπρόμαυρη σάρκα των νεαρών κοριτσιών και υποδηλώνει την αθανασία, το άχρονο, το παντοτινό, εν αντιθέσει με το έντονο πλακάτο χρώμα στο φόντο του καμβά που δηλώνει το σήμερα και το παρόν. Αυστηρός ως προς την οργανωτική διαδικασία της σύνθεσης, του σχεδίου και της χρήσης των έντονων χρωμάτων από τα οποία ποτέ δεν αποκλίνει στην ενότητα αυτή ο καλλιτέχνης, αναδεικνύει ψυχογραφήματα αναλύοντας την αμεσότητα της εσωτερικής συγκίνησης και την πιστότητα της Ιδέας. Αντιμετωπίζει το πορτρέτο ως ένα πολύχρωμο μέσο, συχνά με κάποια εφέ (σφραγίζει, υπογραμμίζοντας με πινελιά το αδιόρατο μελαγχολικό τους βλέμμα το οποίο άλλοτε αναπολεί και άλλοτε οραματίζεται, διανθίζει την κόμη σε πολλά από τα μοντέλα του, υπερτονίζει για λόγους εκφραστικούς το αδέξιο μακιγιάζ τους), με σκοπό να παραπέμψει τον θεατή σε ακόμα πιο σοβαρά νοήματα, όπως είναι ο θάνατος, αφού ακόμα και πριν την εμφάνιση της φωτογραφίας, οι ζωγραφικοί πίνακες ήταν το μέσο μέσω του οποίου από αρχαιοτάτων χρόνων, οι μεγάλοι δάσκαλοι ερεύνησαν και αποθανάτισαν την ανθρώπινη φιγούρα καθιστώντας την αιώνια. Όπως αναφέρει η Ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης Ελένη Αθανασίου «…Στο έργο του πρωταγωνιστεί η πλούσια εσωτερικότητα, ο ψυχισμός, η ποίηση και η εκφραστικότητα του καλλιτέχνη τα οποία αναδεικνύει χρησιμοποιώντας ως μοντέλα σύγχρονες γυναικείες φιγούρες με μοναδικό του σκοπό να φωτίσει τις ψυχές τους και να αναπλάσει τη σύγχρονη πραγματικότητα.» και συνεχίζει «…το πορτρέτο του Σάββα Γεωργιάδη μπόρεσε να επανεφεύρει τον εαυτό του τέλεια και, εμπνευσμένο από τα καλλιτεχνικά ρεύματα του παρελθόντος και μεγάλους δημιουργούς όπως ο Lucian Freud και ο Francis Bacon έδωσε αφορμή για νέες και πρωτότυπες ερμηνείες.» ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Σάββας Γεωργιάδης γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1975. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Δημήτρη Μυταρά απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του (1995-2000) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της pop art στην Ελλάδα. Έργα του υπάρχουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρω την Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, το Μουσείο Μπενάκη, το Μουσείο Βορρέ κ.ά. ενώ κατά την περίοδο 2006-2007, πραγματοποίησε αντίγραφα για τις ανάγκες των γυρισμάτων της μεγάλου μήκους κινηματογραφικής ταινίας El Greco, του Γιάννη Σμαραγδή. Επιμέλεια: Ελένη Αθανασίου